Zalecane jest wykonywanie przeglądów kontrolnych u dorosłych co pół roku. U dzieci ze względu na różnice w budowie zębów (i co za tym idzie szybszy rozwój próchnicy) kontrole powinny odbywać się co 3 miesiące.

Pierwsza wizyta dziecka w gabinecie stomatologicznym powinna mieć miejsce między szóstym a dwunastym miesiącem życia. Wczesne zgłoszenie oraz regularne kontrole (co 3 miesiące) pozwala na adaptację dziecka do gabinetu, lekarza, możliwość zapobiegania pojawienia się próchnicy u dziecka lub leczenia zmian we wczesnym stadium.

Głównymi przyczynami przykrego zapachu z ust (halitosis), są: osad na języku, próchnica i obecność płytki nazębnej, a także dieta (zapach powstały po zjedzeniu cebuli czy czosnku może utrzymywać się nawet do 72 godzin) i nawyki (palenie papierosów, całodobowe noszenie protez). Dlatego też w pierwszej kolejności wskazane jest wykonanie przeglądu, profesjonalnego oczyszczenia zębów i wyleczenia zębów/dziąseł, jeśli tego wymagają, a także stosowanie się pacjenta do zaleceń dotyczących odpowiedniej higieny.

Jeżeli mimo wszystko przykry zapach się utrzymuje rozpatrywane są inne przyczyny, m.in. angina ropna, przewlekłe zapalenie zatoki szczękowej, katar zatykający nos, przewlekłe zapalenie migdałków, zapalenie płuc.

Najważniejsza jest wcześniejsza konsultacja u lekarza dentysty, na której ząb będzie zakwalifikowany do ekstrakcji. Konieczne będzie wykonanie zdjęcia rentgenowskiego zęba lub pantomogramu. W przypadku schorzeń ogólnych (np. cukrzycy, chorób krwi, przebytego zawału czy udaru) może okazać się konieczna wizyta u lekarza prowadzącego w celu przygotowania pacjenta do zabiegu.

Należy przed zabiegiem stosować się do zaleceń lekarza prowadzącego, zjeść posiłek (po samym zabiegu przez 2 godziny nie powinno się jeść).

• W celu zatamowania krwawienia należy trzymać zagryziony tamponik ze sterylnej gazy przez pół godziny po zabiegu.
• Przez 2 godziny po ekstrakcji nie należy jeść ani pić.
• Unikać w dniu zabiegu gorących pokarmów i napojów. Wskazane jest spożywanie lodów (gładkich, bez drobinek typu orzeszki).
• W celu zminimalizowania obrzęku należy stosować zimne okłady (suchy lód z apteki lub mrożonka owinięta w ściereczkę kuchenną) do 24 godz po zabiegu – z przerwami.
• Przez 24 godziny po zabiegu nie należy płukać jamy ustnej ani intensywnie szczotkować okolic poddanych zabiegowi.
• W razie pojawienia się dolegliwości bólowych zaleca się zażycie ogólnodostępnego leku przeciwbólowego (z wyjątkiem Aspiryny i Polopiryny)
• W dniu zabiegu niewskazany jest wysiłek fizyczny i spożywanie alkoholu.
• Do czasu zagojenia rany należy powstrzymać się od palenia papierosów.
• Leki przepisane przez lekarza dentystę należy przyjmować według zaleceń przez niego podanych.
• Jeżeli były założone szwy należy zgłosić się na ich zdjęcie po czasie wskazanym przez lekarza dentystę

Koniecznie! Zniszczony ząb mleczny może być przyczyną bólu u dziecka, ropnia, a także zainfekowania zawiązka zęba stałego, który jeszcze jest ukryty w kości. Nie mówiąc o tym, że przez długi czas w ustach dziecka występuje uzębienie mieszane – a więc i zęby mleczne i stałe, wtedy nieleczone zęby mleczne mogą również zagrażać zębom stałym. Gdy zniszczenie zęba mlecznego jest tak duże, że konieczne jest jego usunięcie, powstaje zagrożenie przemieszczania się zębów i ich późniejszych stłoczeń, a także wad zgryzu. Dlatego tak ważne jest wykonywanie regularnych przeglądów (co 3 miesiące) i zapobieganie zmianom na ich wczesnym etapie rozwoju.

Kluczowe jest wyleczenie zębów przed zajściem w ciążę, gdyż obniżona odporność sprzyja nasileniu istniejącej próchnicy. W przypadku wymiotów należy pamiętać, by przepłukiwać usta wodą, a zęby szczotkować po upływie 30 minut. Pamiętać o prawidłowej higienie jamy ustnej. Jeżeli podczas kontroli zostanie znaleziony ubytek, nie czekać z leczeniem do porodu. Według badań najbezpieczniejszy jest drugi trymestr ciąży. Należy też informować lekarza o fakcie bycia w ciąży (ze względu chociażby na brak możliwości wykonania zdjęcia RTG).

Warto wybrać się na kontrolę do lekarza dentysty, który określi przyczyny nadwrażliwości (np. odsłonięte szyjki zębowe czy próchnica). Należy też pamiętać o możliwości wystąpienia przejściowej nadwrażliwości zębów po zabiegach takich jak scaling (usuwanie kamienia) lub piaskowanie zębów. W zależności od przyczyny nadwrażliwości zaleca się wyleczenie ubytków, okresową fluoryzację zębów, używanie specjalnych past lub płukanek przeznaczonych dla osób z nadwrażliwymi zębami.